DIY: Zo maak je zelf een warme houten lambrisering

Toen ik zes jaar geleden trouwde met mijn lief, wilden we een start maken in een plaats waar we beiden niemand kenden. Zo begonnen we allebei weer op nul en had niet de één al heel veel contacten en de ander nog helemaal niet. 

Ons oog viel op een mooi dorp op de grens van Brabant en Zuid-Holland. Met veel groen, water en ruimte, waar we allebei dol op zijn. 

De eerste vijf jaar woonden we in een groot vierkant huurhuis aan de rand van het dorp. Helemaal prima, maar het lukte ons niet het gezellig te krijgen. Regelmatig stapten we op de fiets om – via een prachtige dijk langs het water – richting het centrum te fietsen. 

Dit wordt ons huis!

Ongeveer een jaar geleden viel ons oog op een te-koop-bord in de voortuin van een lief dijkhuisje. Een geurende rozenstruik bedekte een deel van de authentieke voorgevel, vanaf een oud houten bankje had je prachtig uitzicht over de rivier. We waren zo brutaal om even van onze fiets te stappen en door het raam naar binnen te gluren. ‘Een stuk kleiner dan waar we woonden’, dacht manlief. ‘Wat heerlijk knus met al die oude details’, dacht ik. Met ons hoofd vol dromen, fietsten we richting huis.

Na veel plussen en minnen besloten we er voor te gaan. We maakten een afspraak met de makelaar, kregen een rondleiding en waren meteen verkocht: knusse hoekjes, houten balken, scheve muren, prachtig uitzicht. Dit werd ons huis. We waren het al vrij snel eens over de vraagprijs en ook de hypotheek was verrassend vlug rond. Wat een meevallers! 

We moesten nog wel even geduld hebben. We konden er pas na een half jaar in. Dat half jaar stond in het teken van plannen maken, spullen uitzoeken, verhuisdozen inpakken, de kindjes voorbereiden op de verhuizing. Het was een gigantisch drukke tijd mét een strakke planning: we hadden precies één week om ons oude huis leeg te halen en in de originele (huur)staat terug te brengen en het nieuwe huis te betrekken.

Hoewel we grootse plannen hadden, beseften we dat dit niet zou lukken in een tijdsbestek van een week. Daarom besloten we alleen de muren te verven en de meubels te verhuizen en de rest te doen als we er al woonden. Na precies een week stond alles op zijn plek en konden we kamer voor kamer beginnen met klussen. 

We kozen ervoor de kinderkamers eerst aan te pakken, zodat zij vrij snel een fijn, gezellig, eigen plekje zouden hebben. 

Wat vond ik het spannend! Dit was het eerste ‘grote’ klusproject waaraan ik begonLaura Steketee

Onze kleine meid heeft qua oppervlak het kleinste kamertje. Omdat ik niet wilde dat heel haar kamertje vol komt te staan met kastjes en frutsels – de ruimte is ten slotte al zo beperkt – koos ik er voor een vurenhouten lambrisering te maken. Dit snoept vrijwel niets van de ruimte af, is sfeerverhogend én geeft ruimte tot decoratie.

Manlief focuste zich op andere zaken in huis en ik zou deze taak op me nemen. Wat vond ik het spannend! Dit was het eerste ‘grote’ klusproject waaraan ik begon. Het was ook nog eens een zichtproject, je ziet het namelijk meteen als je de kamer binnenloopt, dus mislukken was eigenlijk geen optie. 

Benodigdheden

Je begint met het maken van een frame op de muur. Hiervoor heb je vurenhouten latten nodig. Afmeting en dikte is afhankelijk van de lengte van je muur en je eigen voorkeur. Ik koos 3 vurenhouten latten van 210cm lang, 1cm dik en circa 5cm breed. De lambrisering wilde ik graag verticaal, dus bevestigde ik het frame horizontaal.

Vurenhouten kraalschroten (onder andere verkrijgbaar bij Karwei) ca. 12x83mm, 270cm lang, verpakt per vijf stuks, goed voor ongeveer 1,12m2. 

Schroefjes. Laat je goed informeren welke schroeven het beste passen bij het project dat je wilt aanpakken.

Afdeklatjes. Ik koos ervoor dezelfde houtsoort te gebruiken. Je bent hier natuurlijk vrij in. Je kunt er ook voor kiezen een andere kleur en/of materiaal te gebruiken. Ik gebruikte wederom 3 vurenhouten latjes à 210cm lang, circa 0,5cm dik en 3cm breed. Tot slot koos ik een groter formaat voor op de bovenkant. Ik wilde er fotolijsten op plaatsen, dus nam de maten van de fotolijstjes op en paste daar het formaat afdeklatje op aan. Mijn keus viel op een vurenhouten lat van 210cm lang, 1 cm dik en 5cm breed. 

Het gereedschap dat ik gebruikte: een zaag, verstekbak (voor het recht afzagen van de afdeklatjes) en boor. 

Zo pakte ik het aan 

Het frame ging vrij gemakkelijk. De muur was precies 210 cm lang, dus ik kon de lat in zijn geheel met schroeven aan de muur bevestigen. Check altijd even of de lat waterpas hangt en of er geen belangrijke zaken achter de muur zitten zoals gas- of waterleidingen. 

Ik bevestigde de lat op 90cm hoogte. Zo kon ik 3 keer 90cm zagen van de houten schroten (van 270cm) en verspilde ik niets. 

Vervolgens deed ik hetzelfde aan de onderkant. Ik haalde eerst de plint weg en plaatste er een houten lat voor in de plaats. Daarna zaagde ik de overgebleven lat in 3 stukken. Die bevestigde ik tussen de twee gemonteerde latten aan beide zijkanten en één in het midden van de muur voor versteviging. Meet wel even uit of je uitkomt met de schrootjes of dat je een schrootje moet inkorten. Begin hier dan mee en plaats het ingekorte schrootje daar waar je hem het minst ziet. 

Vervolgens kon het zagen van de schroten beginnen. Tip: je kunt dit ook bij de bouwmarkt laten doen. 

Handig is dat je de vurenhouten schroten in elkaar kunt klikken en dus een mooi verloop krijgt. Om de drie schrootjes, schroefde ik er één vast. Ik deed dit zo hoog mogelijk, zodat de schroefjes straks verdwijnen onder het afdeklatje. 

Ik zaagde eerst alle schrootjes en plaatste ze daarna op het frame. Als je gehele muur bedekt is en je bent tevreden, dan kun je de afdeklatjes plaatsen. Begin met de bovenste afdeklat. Plaats hem weer waterpas op je lambrisering. Je kunt er voor kiezen de lat vast te kitten met montagekit of er op – afhankelijk van de lengte – een aantal plaatsen een klein schroefje in te draaien. 

Klaar? Dan kun je de andere afdeklatjes plaatsen. Eén direct onder de zojuist geplaatste lat, één aan de onderkant en twee aan de zijkant. Deze latjes bevestigde ik met montagekit. 

En dan? Klaar! Spring een gat in de lucht en wees super trots op jezelf! 

Zo pakte het uit 

Uiteindelijk ben ik super blij met het resultaat. Het was een hele stap, maar ik ben zo blij dat ik hem gezet heb. De sfeer in de kinderkamer is nu zo warm, mede door het lichte hout. Het randje van de lambrisering biedt voldoende ruimte voor leuke lijstjes en andere snuisterijen en er wordt geen ruimte in beslag genomen door (nacht)kastjes, tafeltjes of iets dergelijks. 

Toen ik eenmaal de smaak te pakken had, was het ook best snel klaar. Ik heb er ongeveer 4,5 uur over gedaan. Dat vond ik echt meevallen, ik had verwacht dat het veel langer zou duren.

Al met al een geslaagd project! Ik hoop dat ik de DIY’er in jezelf heb wakker gemaakt. Trek die stoute schoenen aan en ga lekker aan de klus. 

Ik kreeg de smaak te pakken en maakte nóg iets van vurenhout. Benieuwd? Iedere laatste vrijdag van de maand deel ik mijn projecten.